ابوذر کتکی یکی از فقهای مشهور قرن هفتم هجری است که سال تولدش بر ما پوشیده شده است.وی بلاد اسلامی از جمله عراق عرب و حجاز و شام مسافرت کرد و زمانی در مدینه سکونت داشت مولف دانشمندان و سخن سرایان فارس می نویسد:ابوذر معین الدین محمد بن جنید (یا عبدالله بن جنید) بن روز به کتکی از فقها و مفتیان قرن هفتم هجری است که به عراق عرب و حجاز وشام مسافرت کرد و مدتی در مدینه سکونت داشت . با شیخ جمالدین ابولفرج بن جوزی (متوفی597 در بغداد) و تسنن را از آنها آموخت و از آن پس به شیراز برگشت و در جوار سرای شیخ کبیر (ابو عبدالله محمد بن خفیف متوفی 371) قرب پنجاه سال اقامت کرد و به امامت نماز جمعه مشغول بود.

 ضمنا" مشایخ صوفیه با او مأنوس و دوست بوده اند و صدرالدبن حسین بن محمد بن سلمان (متوفی664) و نوردین عبدالقادر حکیم (متوفی698) و اصیل الدین عبدالله العلوی (از اعقاب محمد بن حنیفه متوفی 685 یا 690) که هر کدام در آسمان علم و معرفت ستارهی درخشان بودند  آفتابی نورافشان بوده اند از شاگردان او هستند و در محضرش کسب فضل و دانش کرده اند.

ابوذر در ماه ذیحجه سال 651 یا653 در شیراز وفات یافت وقرب سرای شیخ کبیر به خاک سپرده شد.

منبع : کتاب بزرگان ارسنجان - نسرین اسکندری-ص132